حالت های محدوده دینامیکی بالا

اشکال مختلف ضبط محدوده دینامیکی بالا (HDR) در Camera2 API موجود است. این صفحه ویژگی‌ها، قابلیت‌ها و حالت‌های مختلف برای HDR و تفاوت آنها بسته به API خاص را توضیح می‌دهد.

ضبط HDR همچنان

عکسبرداری در HDR الگوریتم‌های مختلفی را برای بهبود دامنه دینامیکی دوربین‌های موبایل در بر می‌گیرد.

برای اندروید 13 و بالاتر، capability خروجی دوربین 10 بیتی از خروجی دوربین 10 بیتی پشتیبانی می کند. کلاس DynamicRangeProfiles محدوده دینامیکی HDR به مشتریان دوربین اجازه می‌دهد خروجی‌های دوربین را با قابلیت تولید فریم‌هایی با فرمت پیکسلی ۱۰ بیتی و عملکردهای انتقال ۱۰ بیتی مربوطه پیکربندی کنند. پیکربندی‌های خروجی دوربین 10 بیتی با استفاده از نمایه‌های محدوده دینامیکی HDR فقط عمق بیت فیزیکی طولانی را امکان‌پذیر می‌کند. پیکربندی های خروجی دوربین 10 بیتی می توانند از حالت های زیر در ارتباط با حالت صحنه HDR استفاده کنند:

  • ضبط 10 بیتی بدون فشرده سازی با استفاده از قالب پیکسلی P010 .
  • عکسبرداری فشرده HDR با استفاده از قالب پیکسلی JPEG_R بر اساس مشخصات Ultra HDR .

برای دستگاه‌هایی که اندروید 12 یا پایین‌تر دارند، روش‌های ضبط HDR همچنان شامل فریم‌هایی است که در برخی مواقع به محدوده دینامیکی استاندارد 8 بیت فشرده می‌شوند. روش‌های زیر روش‌های عکاسی HDR هستند که در آن چندین فریم با نوردهی‌های مختلف گرفته می‌شود و نتیجه نهایی HDR با ترکیب تصاویر منفرد ایجاد می‌شود:

  • حالت صحنه HDR : این حالت در لایه HAL دوربین پیاده‌سازی می‌شود و در صورت پشتیبانی می‌تواند توسط مشتریان دوربین در درخواست‌های معمولی ضبط دوربین تنظیم شود.
  • نوع پسوند HDR : این نوع پسوند برای صحنه های با کنتراست بالا توصیه می شود. در مقایسه با جلسات ضبط معمولی، از یک جلسه عکس برداری با عملکرد محدود استفاده می کند. در همان دستگاه، افزونه‌های دوربین می‌توانند نتایجی با کیفیت تصویر بالاتر نسبت به درخواست‌های معمولی ثبت کنند.

فیلمبرداری HDR

برخلاف فیلمبرداری HDR، ویدیو HDR فقط به ضبط ویدیوی HDR (ضبط ویدیوی 10 بیتی) اشاره دارد.