W systemie Android 8.0 wprowadzono jądro modułowe, dzieląc jądro urządzenia na system na chipie (SoC), urządzenie i elementy specyficzne dla płyty głównej. Ta zmiana umożliwiła producentom oryginalnych urządzeń (ODM) i producentom oryginalnego sprzętu (OEM) pracę w izolowanych, specyficznych dla danej płyty drzewach dla funkcji i sterowników specyficznych dla płyty, umożliwiając im zastąpienie typowych konfiguracji jądra, dodanie nowych sterowników w formie modułów jądra itp.
Modułowa obsługa jądra w systemie Android obejmuje:
- Obsługa platformy dla niezależnego rozwoju jądra SoC i OEM/ODM. Android 9 i nowsze zalecają budowanie i wysyłanie całego kodu specyficznego dla płyty jako modułów jądra w urządzeniach. W rezultacie:
- Wszystkie platformy powinny obsługiwać drzewo urządzeń lub zaawansowany interfejs konfiguracji i zasilania (ACPI) w celu opisania wszystkich niewykrywalnych urządzeń.
- Wszystkie platformy oparte na drzewie urządzeń powinny dodawać węzły urządzeń specyficzne dla płyty do drzewa urządzeń jądra jako nakładki .
- Testy interfejsu binarnego aplikacji (ABI)/interfejsu programowania aplikacji (API) w pakiecie Vendor Test Suite (VTS) . Testy te zapewniają, że na danym jądrze można uruchomić framework Android Open Source Project (AOSP).
- Minimalna wersja jądra dla każdej wersji Androida.
- Obsługa generowania obiektów jądra Android Vendor Interface (VINTF) .