از دیدگاه اپلیکیشن های اندروید، هر سنسور اندرویدی یک موجودیت مستقل است، به این معنی که هیچ تعاملی بین سنسورهای مختلف وجود ندارد.
- این درست است حتی اگر چندین سنسور اندروید ممکن است حسگر فیزیکی زیرین یکسانی داشته باشند
- به عنوان مثال: گام شمار، حرکت قابل توجه و شتاب سنج، که همگی به یک شتاب سنج فیزیکی تکیه دارند، باید بتوانند همزمان کار کنند.
- این همچنین برای نسخه های بیدار و غیر بیدار از همان سنسور صادق است
سنسورهای اندروید باید بتوانند به طور همزمان و مستقل از یکدیگر کار کنند. به این معنا که هر اقدامی روی یک سنسور اندروید نباید بر رفتار سنسورهای دیگر تأثیر بگذارد.
به طور خاص، در سطح HAL:
- فعال کردن یک سنسور
- غیرفعال کردن یک سنسور
- تغییر فرکانس نمونه برداری سنسور
- تغییر حداکثر تأخیر گزارش یک سنسور
نمی تواند باعث شود:
- یک سنسور فعال دیگر برای توقف کار
- یک سنسور فعال دیگر برای تغییر نرخ نمونه برداری
- یک سنسور فعال دیگر برای کاهش کیفیت اندازه گیری های آن
- یک سنسور غیرفعال دیگر برای شروع ارائه رویدادها
همچنین هیچ یک از اقدامات فوق نمی تواند از موفقیت آمیز بودن اقدامات (فعال سازی، غیرفعال کردن، و تغییرات پارامتر) در سنسور دیگر جلوگیری کند. برای مثال، اینکه آیا میتوانیم شمارنده گام را فعال کنیم، باید مستقل از این باشد که آیا شتابسنج در حال حاضر فعال است یا خیر.
به عنوان مثال مهم دیگر، یک سنسور بیداری فعال در 5 هرتز باید رویدادها را در حدود 5 هرتز ایجاد کند، حتی اگر نوع غیر بیدار شدن آن در 100 هرتز فعال شود.