Definicja zgodności z Androidem 2.2

Copyright © 2010, Google Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
kompatybilność@android.com

Spis treści

1. Wstęp
2. Zasoby
3. Oprogramowanie
4. Kompatybilność oprogramowania referencyjnego
5. Kompatybilność opakowań aplikacji
6. Kompatybilność multimedialna
7. Kompatybilność narzędzi deweloperskich
8. Kompatybilność sprzętowa
9. Kompatybilność wydajności
10. Zgodność modeli zabezpieczeń
11. Pakiet testów zgodności
12. Oprogramowanie z możliwością aktualizacji
13. Skontaktuj się z nami
Dodatek A — Procedura testowa Bluetooth

1. Wstęp

Ten dokument wymienia wymagania, które muszą być spełnione, aby telefony komórkowe były kompatybilne z systemem Android 2.2.

Użycie „musi”, „nie wolno”, „wymagane”, „powinien”, „nie powinien”, „powinien”, „nie powinien”, „zalecane”, „może” i „opcjonalne” jest zgodne ze standardem IETF zdefiniowane w RFC2119 [ Zasoby, 1 ].

W rozumieniu niniejszego dokumentu „osoba wdrażająca urządzenie” lub „osoba wdrażająca” to osoba lub organizacja opracowująca rozwiązanie sprzętowe/programowe z systemem Android 2.2. „Implementacja urządzenia” lub „implementacja” to opracowane w ten sposób rozwiązanie sprzętowe/programowe.

Implementacje urządzeń, które mają zostać uznane za zgodne z systemem Android 2.2:

  • MUSI spełniać wymagania przedstawione w niniejszej definicji zgodności, w tym wszelkie dokumenty włączone przez odniesienie.
  • MUSI przejść najnowszą wersję pakietu Android Compatibility Test Suite (CTS) dostępną w momencie zakończenia wdrażania oprogramowania urządzenia. (CTS jest dostępny jako część projektu Android Open Source Project [ Zasoby, 2 ].) CTS testuje wiele, ale nie wszystkie, komponentów opisanych w tym dokumencie.

Tam, gdzie ta definicja lub CTS jest milczący, niejednoznaczny lub niekompletny, obowiązkiem osoby wdrażającej urządzenie jest zapewnienie zgodności z istniejącymi implementacjami. Z tego powodu Android Open Source Project [ Zasoby, 3 ] jest zarówno referencyjną, jak i preferowaną implementacją Androida. Zdecydowanie zachęca się osoby wdrażające urządzenia do opierania swoich implementacji na kodzie źródłowym „upstream” dostępnym w ramach projektu Android Open Source Project. Chociaż niektóre komponenty można hipotetycznie zastąpić alternatywnymi implementacjami, ta praktyka jest zdecydowanie odradzana, ponieważ zdanie testów CTS stanie się znacznie trudniejsze. Obowiązkiem osoby wdrażającej jest zapewnienie pełnej zgodności behawioralnej ze standardową implementacją systemu Android, w tym i poza pakietem testów zgodności. Na koniec należy zauważyć, że niniejszy dokument wyraźnie zabrania zastąpienia i modyfikacji niektórych komponentów.

2. Zasoby

  1. Poziomy wymagań IETF RFC2119: http://www.ietf.org/rfc/rfc2119.txt
  2. Omówienie programu zgodności z systemem Android: http://source.android.com/compatibility/index.html
  3. Projekt Open Source Androida: http://source.android.com/
  4. Definicje i dokumentacja interfejsu API: http://developer.android.com/reference/packages.html
  5. Odniesienie do uprawnień Androida: http://developer.android.com/reference/android/Manifest.permission.html
  6. android.os.Odniesienie do kompilacji: http://developer.android.com/reference/android/os/Build.html
  7. Dozwolone ciągi wersji Androida 2.2: http://source.android.com/compatibility/2.2/versions.html
  8. klasa android.webkit.WebView: http://developer.android.com/reference/android/webkit/WebView.html
  9. HTML5: http://www.whatwg.org/specs/web-apps/current-work/multipage/
  10. Specyfikacja maszyny wirtualnej Dalvik: dostępna w kodzie źródłowym systemu Android na stronie dalvik/docs
  11. Widżety aplikacji: http://developer.android.com/guide/practices/ui_guidelines/widget_design.html
  12. Powiadomienia: http://developer.android.com/guide/topics/ui/notifiers/notifications.html
  13. Zasoby aplikacji: http://code.google.com/android/reference/available-resources.html
  14. Przewodnik po stylach ikon paska stanu: http://developer.android.com/guide/practices/ui_guideline /icon_design.html#statusbarstructure
  15. Menedżer wyszukiwania: http://developer.android.com/reference/android/app/SearchManager.html
  16. Grzanki: http://developer.android.com/reference/android/widget/Toast.html
  17. Tapety na żywo: https://android-developers.googleblog.com/2010/02/live-wallpapers.html
  18. Aplikacje na Androida: http://code.google.com/p/apps-for-android
  19. Dokumentacja narzędzia referencyjnego (dla adb, aapt, ddms): http://developer.android.com/guide/developing/tools/index.html
  20. Opis pliku apk Androida: http://developer.android.com/guide/topics/fundamentals.html
  21. Pliki manifestu: http://developer.android.com/guide/topics/manifest/manifest-intro.html
  22. Narzędzie do testowania małp: https://developer.android.com/studio/test/other-testing-tools/monkey
  23. Lista funkcji sprzętowych Androida: http://developer.android.com/reference/android/content/pm/PackageManager.html
  24. Obsługa wielu ekranów: http://developer.android.com/guide/practices/screens_support.html
  25. android.content.res.Configuration: http://developer.android.com/reference/android/content/res/Configuration.html
  26. android.util.DisplayMetrics: http://developer.android.com/reference/android/util/DisplayMetrics.html
  27. android.hardware.Camera: http://developer.android.com/reference/android/hardware/Camera.html
  28. Przestrzeń współrzędnych czujnika: http://developer.android.com/reference/android/hardware/SensorEvent.html
  29. Informacje dotyczące zabezpieczeń i uprawnień systemu Android: http://developer.android.com/guide/topics/security/security.html
  30. Interfejs API Bluetooth: http://developer.android.com/reference/android/bluetooth/package-summary.html

Wiele z tych zasobów pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z zestawu SDK systemu Android 2.2 i będzie funkcjonalnie identycznych z informacjami zawartymi w dokumentacji tego zestawu SDK. W każdym przypadku, gdy niniejsza Definicja Zgodności lub Zestaw Testów Zgodności nie zgadza się z dokumentacją SDK, dokumentacja SDK jest uważana za miarodajną. Wszelkie szczegóły techniczne podane w powyższych odniesieniach są uważane przez włączenie za część niniejszej Definicji zgodności.

3. Oprogramowanie

Platforma Android obejmuje zestaw zarządzanych interfejsów API, zestaw natywnych interfejsów API oraz zestaw tak zwanych „miękkich” interfejsów API, takich jak system Intent i interfejsy API aplikacji internetowych. Ta sekcja szczegółowo opisuje twarde i miękkie interfejsy API, które są integralną częścią kompatybilności, a także niektóre inne istotne zachowania techniczne i interfejs użytkownika. Implementacje urządzeń MUSZĄ spełniać wszystkie wymagania określone w tej sekcji.

3.1. Zarządzana kompatybilność API

Zarządzane (oparte na Dalvik) środowisko wykonawcze jest podstawowym nośnikiem aplikacji dla systemu Android. Interfejs programowania aplikacji (API) systemu Android to zestaw interfejsów platformy systemu Android, które są udostępniane aplikacjom działającym w zarządzanym środowisku maszyny wirtualnej. Implementacje urządzeń MUSZĄ zapewniać kompletne implementacje, w tym wszystkie udokumentowane zachowania, dowolnego udokumentowanego interfejsu API udostępnianego przez zestaw SDK systemu Android 2.2 [ Zasoby, 4 ].

Implementacje urządzeń NIE WOLNO pomijać żadnych zarządzanych interfejsów API, zmieniać interfejsów API lub sygnatur, odbiegać od udokumentowanego zachowania ani zawierać zakazu operacji, z wyjątkiem przypadków wyraźnie dozwolonych w niniejszej definicji zgodności.

3.2. Miękka kompatybilność API

Oprócz zarządzanych interfejsów API opisanych w sekcji 3.1 system Android zawiera również istotny „miękki” interfejs API działający tylko w czasie wykonywania, w postaci takich rzeczy, jak intencje, uprawnienia i podobne aspekty aplikacji systemu Android, których nie można wymusić w czasie kompilacji aplikacji. Ta sekcja szczegółowo opisuje „miękkie” interfejsy API i zachowania systemowe wymagane do zapewnienia zgodności z systemem Android 2.2. Implementacje urządzeń MUSZĄ spełniać wszystkie wymagania przedstawione w tej sekcji.

3.2.1. Uprawnienia

Osoby wdrażające urządzenia MUSZĄ obsługiwać i egzekwować wszystkie stałe uprawnień zgodnie z dokumentacją na stronie referencyjnej dotyczącej uprawnień [ Zasoby, 5 ]. Należy pamiętać, że sekcja 10 zawiera listę dodatkowych wymagań związanych z modelem zabezpieczeń systemu Android.

3.2.2. Parametry budowy

Interfejsy API systemu Android zawierają szereg stałych w klasie android.os.Build [ Resources, 6 ], które mają opisywać bieżące urządzenie. Aby zapewnić spójne, znaczące wartości we wszystkich implementacjach urządzeń, poniższa tabela zawiera dodatkowe ograniczenia dotyczące formatów tych wartości, z którymi implementacje urządzeń MUSZĄ być zgodne.

Parametr Uwagi
android.os.Build.VERSION.RELEASE Wersja aktualnie działającego systemu Android w formacie czytelnym dla człowieka. To pole MUSI mieć jedną z wartości łańcuchowych zdefiniowanych w [ Zasoby, 7 ].
android.os.Build.VERSION.SDK Wersja aktualnie działającego systemu Android w formacie dostępnym dla kodu aplikacji innej firmy. W systemie Android 2.2 to pole MUSI mieć wartość całkowitą równą 8.
android.os.Build.VERSION.INCREMENTAL Wartość wybrana przez osobę wdrażającą urządzenie, określająca konkretną kompilację aktualnie działającego systemu Android, w formacie czytelnym dla człowieka. Ta wartość NIE MOŻE być ponownie używana w różnych kompilacjach udostępnianych użytkownikom końcowym. Typowym zastosowaniem tego pola jest wskazanie, który numer kompilacji lub identyfikator zmiany kontroli źródła został użyty do wygenerowania kompilacji. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").
android.os.Build.BOARD Wartość wybrana przez osobę wdrażającą urządzenie, identyfikująca określony sprzęt wewnętrzny używany przez urządzenie, w formacie czytelnym dla człowieka. Możliwym zastosowaniem tego pola jest wskazanie konkretnej wersji płytki zasilającej urządzenie. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").
android.os.Build.BRAND Wartość wybrana przez osobę wdrażającą urządzenie, identyfikująca nazwę firmy, organizacji, osoby itp., która wyprodukowała urządzenie, w formacie czytelnym dla człowieka. Możliwym zastosowaniem tego pola jest wskazanie producenta OEM i/lub operatora, który sprzedał urządzenie. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").
android.os.Build.DEVICE Wartość wybrana przez wykonawcę urządzenia, identyfikująca konkretną konfigurację lub wersję korpusu (czasami nazywana „projektem przemysłowym”) urządzenia. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").
android.os.Build.ODCISK PALCÓW Ciąg, który jednoznacznie identyfikuje tę kompilację. POWINNO być w miarę czytelne dla człowieka. MUSI być zgodny z tym szablonem:
$(BRAND)/$(PRODUCT)/$(DEVICE)/$(BOARD):$(VERSION.RELEASE)/$(ID)/$(VERSION.INCREMENTAL):$(TYPE)/$(TAGS)
Na przykład:
acme/mydevice/generic/generic:2.2/ERC77/3359:userdebug/test-keys
Odcisk palca NIE MOŻE zawierać białych znaków. Jeśli inne pola zawarte w powyższym szablonie zawierają białe znaki, MUSZĄ one zostać zastąpione w odcisku cyfrowym kompilacji innym znakiem, takim jak znak podkreślenia („_”).
android.os.Build.HOST Ciąg, który jednoznacznie identyfikuje hosta, na którym zbudowano kompilację, w formacie czytelnym dla człowieka. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").
android.os.Identyfikator.kompilacji Identyfikator wybrany przez osobę wdrażającą urządzenie w celu odniesienia do konkretnej wersji, w formacie czytelnym dla człowieka. To pole może być takie samo jak android.os.Build.VERSION.INCREMENTAL, ale MUSI być wartością wystarczająco zrozumiałą, aby użytkownicy końcowi mogli rozróżnić kompilacje oprogramowania. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").
android.os.Build.MODEL Wartość wybrana przez realizatora urządzenia zawierająca nazwę urządzenia znaną użytkownikowi końcowemu. MUSI to być ta sama nazwa, pod którą urządzenie jest sprzedawane i sprzedawane użytkownikom końcowym. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").
android.os.Kompilacja.PRODUKT Wartość wybrana przez implementatora urządzenia, zawierająca nazwę programistyczną lub nazwę kodową urządzenia. MUSZĄ być czytelne dla człowieka, ale niekoniecznie przeznaczone do przeglądania przez użytkowników końcowych. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").
android.os.Build.TAGS Rozdzielana przecinkami lista tagów wybranych przez osobę wdrażającą urządzenie, które dodatkowo wyróżniają kompilację. Na przykład „bez znaku, debugowanie”. To pole NIE MOŻE być puste ani puste (""), ale pojedynczy tag (taki jak "release") jest w porządku.
android.os.Build.TIME Wartość reprezentująca sygnaturę czasową wystąpienia kompilacji.
android.os.Build.TYPE Wartość wybrana przez implementatora urządzenia, określająca konfigurację środowiska uruchomieniowego kompilacji. To pole MUSI mieć jedną z wartości odpowiadających trzem typowym konfiguracjom środowiska uruchomieniowego Androida: „user”, „userdebug” lub „eng”.
android.os.Build.USER Nazwa lub identyfikator użytkownika (lub użytkownika automatycznego), który wygenerował kompilację. Nie ma żadnych wymagań dotyczących określonego formatu tego pola, z wyjątkiem tego, że NIE MOŻE być pusty ani pusty ("").

3.2.3. Zgodność intencji

Android używa intencji, aby osiągnąć luźno powiązaną integrację między aplikacjami. W tej sekcji opisano wymagania związane z wzorcami intencji, które MUSZĄ być honorowane przez implementacje urządzeń. Przez „honorowane” rozumie się, że osoba wdrażająca urządzenie MUSI zapewnić działanie lub usługę Androida, które określają pasujący filtr intencji oraz wiążą się i implementują prawidłowe zachowanie dla każdego określonego wzorca intencji.

3.2.3.1. Podstawowe intencje aplikacji

Projekt nadrzędny Androida definiuje szereg podstawowych aplikacji, takich jak dialer telefoniczny, kalendarz, książka kontaktów, odtwarzacz muzyki i tak dalej. Osoby wdrażające urządzenia MOGĄ zastąpić te aplikacje wersjami alternatywnymi.

Jednak wszelkie takie alternatywne wersje MUSZĄ honorować te same wzorce intencji, które zapewnia projekt poprzedzający. Na przykład, jeśli urządzenie zawiera alternatywny odtwarzacz muzyki, nadal musi przestrzegać wzorca intencji wydawanego przez aplikacje innych firm, aby wybrać utwór.

Następujące aplikacje są uważane za podstawowe aplikacje systemu Android:

  • Zegar biurkowy
  • Przeglądarka
  • Kalendarz
  • Kalkulator
  • Kamera
  • Łączność
  • E-mail
  • Galeria
  • Wyszukiwanie globalne
  • Wyrzutnia
  • LivePicker (czyli aplikacja do wybierania tapet na żywo; MOŻE zostać pominięta, jeśli urządzenie nie obsługuje tapet na żywo, zgodnie z sekcją 3.8.5.)
  • Wiadomości (inaczej „Mms”)
  • Muzyka
  • Telefon
  • Ustawienia
  • Rejestrator dźwięku

Podstawowe aplikacje systemu Android obejmują różne komponenty Aktywności lub Usługi, które są uważane za „publiczne”. Oznacza to, że atrybut „android:exported” może być nieobecny lub może mieć wartość „true”.

W przypadku każdej czynności lub usługi zdefiniowanej w jednej z podstawowych aplikacji systemu Android, która nie jest oznaczona jako niepubliczna za pomocą atrybutu android:exported o wartości „false”, implementacje urządzenia MUSZĄ zawierać komponent tego samego typu, implementujący ten sam filtr intencji wzorce jako podstawowa aplikacja systemu Android.

Innymi słowy, implementacja urządzenia MOŻE zastąpić podstawowe aplikacje systemu Android; jeśli jednak tak jest, implementacja urządzenia MUSI obsługiwać wszystkie wzorce intencji zdefiniowane przez każdą wymienianą podstawową aplikację systemu Android.

3.2.3.2. Zastąpienia intencji

Ponieważ system Android jest platformą rozszerzalną, osoby wdrażające urządzenia MUSZĄ zezwolić na zastąpienie każdego wzorca intencji, o którym mowa w sekcji 3.2.3.1, przez aplikacje innych firm. Projekt open source dla Androida pozwala na to domyślnie; osoby wdrażające urządzenia NIE MOGĄ przypisywać specjalnych uprawnień aplikacjom systemowym do korzystania z tych wzorców Intent ani uniemożliwiać aplikacjom innych firm wiązanie się z tymi wzorcami i przejmowanie nad nimi kontroli. Zakaz ten w szczególności obejmuje, ale nie ogranicza się do wyłączania interfejsu użytkownika „Chooser”, który umożliwia użytkownikowi wybór między wieloma aplikacjami obsługującymi ten sam wzorzec intencji.

3.2.3.3. Przestrzenie nazw intencji

Osoby wdrażające urządzenia NIE MOGĄ dołączać żadnego komponentu Androida, który honoruje nowe wzorce intencji lub intencji emisji przy użyciu DZIAŁANIA, KATEGORII lub innego ciągu klucza w przestrzeni nazw android.*. Osoby wdrażające urządzenia NIE MOGĄ dołączać żadnych komponentów Androida, które honorują nowe wzorce Intent lub Broadcast Intent przy użyciu DZIAŁANIA, KATEGORII lub innego ciągu klucza w przestrzeni pakietu należącej do innej organizacji. Osoby wdrażające urządzenia NIE MOGĄ zmieniać ani rozszerzać żadnych wzorców intencji używanych przez podstawowe aplikacje wymienione w sekcji 3.2.3.1.

Zakaz ten jest analogiczny do zakazu określonego dla klas języka Java w punkcie 3.6.

3.2.3.4. Intencje transmisji

Aplikacje innych firm polegają na platformie, aby rozgłaszać określone intencje, aby powiadamiać je o zmianach w środowisku sprzętowym lub programowym. Urządzenia kompatybilne z systemem Android MUSZĄ transmitować intencje publicznej transmisji w odpowiedzi na odpowiednie zdarzenia systemowe. Intencje rozgłaszania są opisane w dokumentacji SDK.

3.3. Natywna kompatybilność API

Kod zarządzany działający w Dalvik może odwoływać się do kodu natywnego dostarczonego w pliku .apk aplikacji jako plik ELF .so skompilowany dla odpowiedniej architektury sprzętowej urządzenia. Implementacje urządzeń MUSZĄ obejmować obsługę kodu uruchomionego w zarządzanym środowisku w celu wywołania kodu natywnego przy użyciu standardowej semantyki Java Native Interface (JNI). Następujące interfejsy API MUSZĄ być dostępne dla kodu natywnego:

  • libc (biblioteka C)
  • libm (biblioteka matematyczna)
  • Interfejs JNI
  • libz (kompresja Zlib)
  • liblog (rejestrowanie Androida)
  • Minimalne wsparcie dla C++
  • Obsługa OpenGL, jak opisano poniżej

Implementacje urządzeń MUSZĄ obsługiwać OpenGL ES 1.0. Urządzenia bez akceleracji sprzętowej MUSZĄ implementować OpenGL ES 1.0 przy użyciu renderera programowego. Implementacje urządzeń POWINNY implementować tyle OpenGL ES 1.1, ile obsługuje sprzęt urządzenia. Implementacje urządzeń POWINNY zapewniać implementację OpenGL ES 2.0, jeśli sprzęt jest w stanie zapewnić rozsądną wydajność na tych interfejsach API.

Biblioteki te MUSZĄ być kompatybilne ze źródłami (tj. kompatybilne z nagłówkami) i binarne (dla danej architektury procesora) z wersjami dostarczonymi w Bionic przez projekt Android Open Source. Ponieważ implementacje Bionic nie są w pełni kompatybilne z innymi implementacjami, takimi jak biblioteka GNU C, osoby wdrażające urządzenia POWINNY używać implementacji Androida. Jeśli osoby wdrażające urządzenia używają innej implementacji tych bibliotek, MUSZĄ zapewnić kompatybilność nagłówkową, binarną i behawioralną.

Implementacje urządzeń MUSZĄ dokładnie raportować natywny interfejs binarny aplikacji (ABI) obsługiwany przez urządzenie za pośrednictwem interfejsu API android.os.Build.CPU_ABI . ABI MUSI być jednym z wpisów udokumentowanych w najnowszej wersji Android NDK w pliku docs/CPU-ARCH-ABIS.txt . Należy pamiętać, że dodatkowe wersje Android NDK mogą wprowadzać obsługę dodatkowych interfejsów ABI.

Kompatybilność kodu natywnego jest wyzwaniem. Z tego powodu należy powtórzyć, że osoby wdrażające urządzenia są BARDZO mocno zachęcane do korzystania z wcześniejszych implementacji bibliotek wymienionych powyżej w celu zapewnienia kompatybilności.

3.4. Kompatybilność internetowa

Wielu programistów i aplikacje polegają na zachowaniu klasy android.webkit.WebView [ Resources, 8 ] w swoich interfejsach użytkownika, więc implementacja WebView musi być kompatybilna we wszystkich implementacjach systemu Android. Podobnie, pełne doświadczenie w sieci jest kluczowe dla doświadczenia użytkownika Androida. Implementacje urządzeń MUSZĄ zawierać wersję android.webkit.WebView zgodną z nadrzędnym oprogramowaniem Android i MUSZĄ zawierać nowoczesną przeglądarkę obsługującą HTML5, jak opisano poniżej.

3.4.1. Zgodność z WebView

Implementacja Android Open Source używa silnika renderowania WebKit do implementacji android.webkit.WebView . Ponieważ nie jest możliwe opracowanie kompleksowego zestawu testów dla systemu renderowania stron internetowych, osoby wdrażające urządzenia MUSZĄ korzystać z określonej wcześniejszej wersji WebKit w implementacji WebView. Konkretnie:

  • Implementacje urządzeń android.webkit.WebView MUSZĄ być oparte na kompilacji 533.1 WebKit z nadrzędnego drzewa Android Open Source dla Androida 2.2. Ta kompilacja zawiera określony zestaw funkcji i poprawek zabezpieczeń dla WebView. Osoby wdrażające urządzenia MOGĄ uwzględniać dostosowania do implementacji WebKit; jednak żadne takie dostosowania NIE WOLNO zmieniać zachowania WebView, w tym zachowania podczas renderowania.
  • Ciąg agenta użytkownika zgłoszony przez WebView MUSI mieć ten format:
    Mozilla/5.0 (Linux; U; Android $(VERSION); $(LOCALE); $(MODEL) Build/$(BUILD)) AppleWebKit/533.1 (KHTML, like Gecko) Version/4.0 Mobile Safari/533.1
    • Wartość ciągu $(VERSION) MUSI być taka sama jak wartość dla android.os.Build.VERSION.RELEASE
    • Wartość ciągu $(LOCALE) POWINNA być zgodna z konwencjami ISO dotyczącymi kodu kraju i języka oraz POWINNA odnosić się do aktualnie skonfigurowanej lokalizacji urządzenia
    • Wartość ciągu $(MODEL) MUSI być taka sama jak wartość dla android.os.Build.MODEL
    • Wartość ciągu $(BUILD) MUSI być taka sama jak wartość dla android.os.Build.ID

Konfiguracja WebView MUSI obejmować obsługę bazy danych HTML5, pamięci podręcznej aplikacji i interfejsów API geolokalizacji [ Zasoby, 9 ]. WebView MUSI obsługiwać tag HTML5 <video> . Interfejsy API HTML5, podobnie jak wszystkie interfejsy API JavaScript, MUSZĄ być domyślnie wyłączone w widoku WebView, chyba że programista wyraźnie je włączy za pośrednictwem zwykłych interfejsów API systemu Android.

3.4.2. Kompatybilność przeglądarki

Implementacje urządzeń MUSZĄ obejmować samodzielną aplikację przeglądarki do przeglądania sieci przez zwykłych użytkowników. Samodzielna przeglądarka MOŻE być oparta na technologii przeglądarki innej niż WebKit. Jednak nawet jeśli dostarczona zostanie alternatywna aplikacja przeglądarki, komponent android.webkit.WebView dostarczany aplikacjom stron trzecich MUSI być oparty na WebKit, jak opisano w sekcji 3.4.1.

Implementacje MOGĄ dostarczać niestandardowy ciąg agenta użytkownika w samodzielnej aplikacji przeglądarki.

Samodzielna aplikacja przeglądarki (niezależnie od tego, czy jest oparta na pierwotnej aplikacji WebKit Browser, czy na zamienniku innej firmy) POWINNA obsługiwać jak najwięcej HTML5 [ Zasoby, 9 ]. Minimalnie implementacje urządzeń MUSZĄ obsługiwać geolokalizację HTML5, pamięć podręczną aplikacji i interfejsy API bazy danych oraz znacznik <video> w autonomicznej aplikacji przeglądarki.

3.5. Kompatybilność behawioralna API

Zachowania każdego z typów API (zarządzane, miękkie, natywne i sieciowe) muszą być zgodne z preferowaną implementacją nadrzędnego projektu open source Androida [ Zasoby, 3 ]. Niektóre określone obszary kompatybilności to:

  • Urządzenia NIE MOGĄ zmieniać zachowania ani znaczenia standardowej Intencji
  • Urządzenia NIE WOLNO zmieniać cyklu życia lub semantyki cyklu życia określonego typu komponentu systemu (takiego jak usługa, działanie, dostawca treści itp.)
  • Urządzenia NIE MOGĄ zmieniać semantyki określonego uprawnienia

Powyższa lista nie jest wyczerpująca, a obowiązek zapewnienia zgodności behawioralnej spoczywa na implementatorach urządzeń. Z tego powodu osoby wdrażające urządzenia POWINNY w miarę możliwości korzystać z kodu źródłowego dostępnego w ramach projektu Android Open Source Project, zamiast ponownie wdrażać istotne części systemu.

Compatibility Test Suite (CTS) testuje znaczną część platformy pod kątem kompatybilności behawioralnej, ale nie wszystkie. Odpowiedzialność za zapewnienie zgodności behawioralnej z projektem Android Open Source spoczywa na wdrożeniowcu.

3.6. Przestrzenie nazw API

Android przestrzega konwencji przestrzeni nazw pakietów i klas zdefiniowanych przez język programowania Java. Aby zapewnić kompatybilność z aplikacjami innych firm, osoby wdrażające urządzenia NIE MOGĄ dokonywać żadnych zabronionych modyfikacji (patrz poniżej) w tych przestrzeniach nazw pakietów:

  • Jawa.*
  • javax.*
  • słońce.*
  • android.*
  • com.android.*

Zabronione modyfikacje obejmują:

  • Implementacje urządzeń NIE MOGĄ modyfikować publicznie dostępnych interfejsów API na platformie Android poprzez zmianę jakichkolwiek sygnatur metod lub klas lub usuwanie klas lub pól klas.
  • Osoby wdrażające urządzenia MOGĄ modyfikować podstawową implementację interfejsów API, ale takie modyfikacje NIE MOGĄ wpływać na deklarowane zachowanie i sygnaturę języka Java jakichkolwiek publicznie dostępnych interfejsów API.
  • Osoby wdrażające urządzenia NIE MOGĄ dodawać żadnych publicznie dostępnych elementów (takich jak klasy lub interfejsy albo pola lub metody do istniejących klas lub interfejsów) do powyższych interfejsów API.

„Publicznie udostępniony element” to dowolna konstrukcja, która nie jest ozdobiona znacznikiem „@hide” w kodzie źródłowym Androida. Innymi słowy, osoby wdrażające urządzenia NIE MOGĄ ujawniać nowych interfejsów API ani zmieniać istniejących interfejsów API w obszarach nazw wymienionych powyżej. Osoby wdrażające urządzenia MOGĄ wprowadzać tylko wewnętrzne modyfikacje, ale modyfikacje te NIE MOGĄ być reklamowane ani w inny sposób udostępniane programistom.

Osoby wdrażające urządzenia MOGĄ dodawać niestandardowe interfejsy API, ale żadne takie interfejsy API NIE MOGĄ znajdować się w przestrzeni nazw należącej do innej organizacji lub odwołującej się do innej organizacji. Na przykład osoby wdrażające urządzenia NIE MOGĄ dodawać interfejsów API do przestrzeni nazw com.google.* lub podobnej; może to zrobić tylko Google. Podobnie Google NIE MOŻE dodawać interfejsów API do przestrzeni nazw innych firm.

Jeśli osoba wdrażająca urządzenie zaproponuje ulepszenie jednej z powyższych przestrzeni nazw pakietów (np. dodając przydatną nową funkcjonalność do istniejącego interfejsu API lub dodając nowy interfejs API), osoba wdrażająca POWINIEN odwiedzić witrynę source.android.com i rozpocząć proces wprowadzania zmian i kod, zgodnie z informacjami na tej stronie.

Należy zauważyć, że powyższe ograniczenia odpowiadają standardowym konwencjom nazewnictwa interfejsów API w języku programowania Java; ta sekcja ma na celu jedynie wzmocnienie tych konwencji i uczynienie ich wiążącymi poprzez włączenie do tej definicji zgodności.

3.7. Kompatybilność maszyn wirtualnych

Implementacje urządzeń MUSZĄ obsługiwać pełną specyfikację kodu bajtowego Dalvik Executable (DEX) i semantykę Dalvik Virtual Machine [ Zasoby, 10 ].

Implementacje urządzeń z ekranami sklasyfikowanymi jako średnie lub niskie zagęszczenie MUSZĄ skonfigurować Dalvik tak, aby przydzielał co najmniej 16 MB pamięci dla każdej aplikacji. Implementacje urządzeń z ekranami sklasyfikowanymi jako o dużej gęstości MUSZĄ skonfigurować Dalvik tak, aby przydzielał co najmniej 24 MB pamięci dla każdej aplikacji. Należy pamiętać, że implementacje urządzeń MOGĄ przydzielić więcej pamięci niż te liczby.

3.8. Kompatybilność interfejsu użytkownika

Platforma Android zawiera niektóre interfejsy API dla programistów, które umożliwiają programistom podłączanie się do interfejsu użytkownika systemu. Implementacje urządzeń MUSZĄ uwzględniać te standardowe interfejsy API w niestandardowych interfejsach użytkownika, które opracowują, jak wyjaśniono poniżej.

3.8.1. Widżety

Android definiuje typ komponentu i odpowiadający mu interfejs API oraz cykl życia, który umożliwia aplikacjom udostępnianie „AppWidget” użytkownikowi końcowemu [ Zasoby, 11 ]. Wersja referencyjna Android Open Source zawiera aplikację Launcher, która zawiera elementy interfejsu użytkownika umożliwiające użytkownikowi dodawanie, wyświetlanie i usuwanie AppWidgets z ekranu głównego.

Osoby realizujące urządzenia MOGĄ zastąpić alternatywę dla referencyjnego programu uruchamiającego (tj. ekranu głównego). Alternatywne programy uruchamiające POWINNY zawierać wbudowaną obsługę widżetów aplikacji i udostępniać elementy interfejsu użytkownika w celu dodawania, konfigurowania, przeglądania i usuwania widżetów aplikacji bezpośrednio w programie uruchamiającym. Alternatywne programy uruchamiające MOGĄ pomijać te elementy interfejsu użytkownika; jeśli jednak zostaną pominięte, osoba wdrażająca urządzenie MUSI zapewnić oddzielną aplikację dostępną z programu uruchamiającego, która umożliwia użytkownikom dodawanie, konfigurowanie, przeglądanie i usuwanie widżetów aplikacji.

3.8.2. Powiadomienia

Android zawiera interfejsy API, które umożliwiają programistom powiadamianie użytkowników o ważnych wydarzeniach [ Zasoby, 12 ]. Osoby wdrażające urządzenia MUSZĄ zapewniać wsparcie dla każdej tak zdefiniowanej klasy powiadomień; w szczególności: dźwięki, wibracje, światło i pasek stanu.

Dodatkowo implementacja MUSI poprawnie renderować wszystkie zasoby (ikony, pliki dźwiękowe itp.) przewidziane w interfejsach API [ Zasoby, 13 ] lub w przewodniku po stylach ikon paska stanu [ Zasoby, 14 ]. Twórcy urządzeń MOGĄ zapewniać użytkownikom powiadomień alternatywną obsługę powiadomień niż ta zapewniana przez referencyjną implementację Android Open Source; jednakże takie alternatywne systemy powiadomień MUSZĄ obsługiwać istniejące zasoby powiadomień, jak powyżej.

Android zawiera interfejsy API [ Zasoby, 15 ], które umożliwiają programistom włączenie wyszukiwania do ich aplikacji i udostępnianie danych aplikacji w globalnym wyszukiwaniu systemowym. Ogólnie rzecz biorąc, ta funkcjonalność składa się z jednego, ogólnosystemowego interfejsu użytkownika, który umożliwia użytkownikom wprowadzanie zapytań, wyświetla sugestie jako typ użytkownika i wyświetla wyniki. Interfejsy API systemu Android umożliwiają programistom ponowne wykorzystanie tego interfejsu w celu zapewnienia wyszukiwania w ramach własnych aplikacji oraz umożliwiają programistom dostarczanie wyników do wspólnego globalnego interfejsu użytkownika wyszukiwania.

Implementacje urządzeń MUSZĄ obejmować pojedynczy, współdzielony interfejs użytkownika wyszukiwania w całym systemie, który może wyświetlać sugestie w czasie rzeczywistym w odpowiedzi na dane wprowadzane przez użytkownika. Implementacje urządzeń MUSZĄ implementować interfejsy API, które umożliwiają programistom ponowne wykorzystanie tego interfejsu użytkownika w celu zapewnienia wyszukiwania we własnych aplikacjach. Implementacje urządzeń MUSZĄ implementować interfejsy API umożliwiające aplikacjom innych firm dodawanie sugestii do pola wyszukiwania, gdy jest ono uruchamiane w trybie wyszukiwania globalnego. Jeśli nie są zainstalowane żadne aplikacje innych firm, które korzystają z tej funkcji, domyślnym zachowaniem POWINNO być wyświetlanie wyników i sugestii wyszukiwarek internetowych.

Implementacje urządzeń MOGĄ dostarczać alternatywne interfejsy użytkownika wyszukiwania, ale MUSZĄ zawierać twardy lub miękki dedykowany przycisk wyszukiwania, którego można użyć w dowolnej chwili w dowolnej aplikacji w celu wywołania struktury wyszukiwania, z zachowaniem przewidzianym w dokumentacji interfejsu API.

3.8.4. Grzanki

Aplikacje mogą używać interfejsu API „Toast” (zdefiniowanego w [ Zasoby, 16 ]) do wyświetlania użytkownikowi końcowemu krótkich niemodalnych ciągów znaków, które znikają po krótkim czasie. Implementacje urządzeń MUSZĄ wyświetlać Toasty z aplikacji dla użytkowników końcowych w dobrze widoczny sposób.

3.8.5. Animowane tapety

Android definiuje typ komponentu i odpowiadający mu interfejs API oraz cykl życia, który umożliwia aplikacjom udostępnianie użytkownikowi końcowemu jednej lub więcej „tapet na żywo” [ Zasoby, 17 ]. Tapety na żywo to animacje, wzory lub podobne obrazy z ograniczonymi możliwościami wprowadzania, które są wyświetlane jako tapeta za innymi aplikacjami.

Sprzęt jest uważany za zdolny do niezawodnego uruchamiania żywych tapet, jeśli może uruchamiać wszystkie żywe tapety, bez ograniczeń funkcjonalności, z rozsądną liczbą klatek na sekundę bez negatywnego wpływu na inne aplikacje. Jeśli ograniczenia sprzętowe powodują awarie, nieprawidłowe działanie tapet i/lub aplikacji, nadmierne zużycie procesora lub baterii lub działanie z niedopuszczalnie niską liczbą klatek na sekundę, uznaje się, że sprzęt nie jest w stanie uruchomić tapety na żywo. Na przykład niektóre tapety na żywo mogą wykorzystywać kontekst Open GL 1.0 lub 2.0 do renderowania swojej zawartości. Animowana tapeta nie będzie działała niezawodnie na sprzęcie, który nie obsługuje wielu kontekstów OpenGL, ponieważ wykorzystanie kontekstu OpenGL przez animowaną tapetę może powodować konflikty z innymi aplikacjami, które również używają kontekstu OpenGL.

Implementacje urządzeń zdolne do niezawodnego uruchamiania żywych tapet, jak opisano powyżej, POWINNY implementować żywe tapety. Implementacje urządzeń, które nie uruchamiają niezawodnie animowanych tapet, jak opisano powyżej, NIE MOGĄ implementować animowanych tapet.

4. Kompatybilność oprogramowania referencyjnego

Osoby wdrażające urządzenia MUSZĄ przetestować zgodność implementacji przy użyciu następujących aplikacji typu open source:

  • Kalkulator (zawarty w pakiecie SDK)
  • Lądownik księżycowy (zawarty w pakiecie SDK)
  • Aplikacje „Aplikacje na Androida” [ Zasoby, 18 ].
  • Replica Island (dostępna w Android Market; wymagana tylko w przypadku implementacji urządzeń obsługujących OpenGL ES 2.0)

Każda aplikacja powyżej MUSI się uruchomić i prawidłowo działać w implementacji, aby implementacja została uznana za zgodną.

Ponadto implementacje urządzeń MUSZĄ przetestować każdy element menu (w tym wszystkie podmenu) każdej z tych aplikacji do testów dymu:

  • ApiDemos (w zestawie SDK)
  • ManualSmokeTests (zawarte w CTS)

Każdy przypadek testowy w powyższych aplikacjach MUSI działać poprawnie w implementacji urządzenia.

5. Kompatybilność opakowań aplikacji

Implementacje urządzeń MUSZĄ instalować i uruchamiać pliki „.apk” systemu Android wygenerowane przez narzędzie „aapt” zawarte w oficjalnym pakiecie Android SDK [ Zasoby, 19 ].

Implementacje urządzeń NIE MOGĄ rozszerzać formatów .apk [ Resources, 20 ], Android Manifest [ Resources, 21 ] ani kodu bajtowego Dalvik [ Resources, 10 ] w sposób, który uniemożliwiłby prawidłową instalację i działanie tych plików na innych zgodnych urządzeniach . Osoby wdrażające urządzenia POWINNY korzystać z referencyjnej implementacji Dalvik oraz systemu zarządzania pakietami referencyjnej implementacji.

6. Kompatybilność multimedialna

Device implementations MUST fully implement all multimedia APIs. Device implementations MUST include support for all multimedia codecs described below, and SHOULD meet the sound processing guidelines described below.

6.1. Media Codecs

Device implementations MUST support the following multimedia codecs. All of these codecs are provided as software implementations in the preferred Android implementation from the Android Open Source Project.

Please note that neither Google nor the Open Handset Alliance make any representation that these codecs are unencumbered by third-party patents. Those intending to use this source code in hardware or software products are advised that implementations of this code, including in open source software or shareware, may require patent licenses from the relevant patent holders.

Audio
Name Encoder Decoder Details File/Container Format
AAC LC/LTP X Mono/Stereo content in any combination of standard bit rates up to 160 kbps and sampling rates between 8 to 48kHz 3GPP (.3gp) and MPEG-4 (.mp4, .m4a). No support for raw AAC (.aac)
HE-AACv1 (AAC+) X
HE-AACv2 (enhanced AAC+) X
AMR-NB X X 4.75 to 12.2 kbps sampled @ 8kHz 3GPP (.3gp)
AMR-WB X 9 rates from 6.60 kbit/s to 23.85 kbit/s sampled @ 16kHz 3GPP (.3gp)
MP3 X Mono/Stereo 8-320Kbps constant (CBR) or variable bit-rate (VBR) MP3 (.mp3)
MIDI X MIDI Type 0 and 1. DLS Version 1 and 2. XMF and Mobile XMF. Support for ringtone formats RTTTL/RTX, OTA, and iMelody Type 0 and 1 (.mid, .xmf, .mxmf). Also RTTTL/RTX (.rtttl, .rtx), OTA (.ota), and iMelody (.imy)
Ogg Vorbis X Ogg (.ogg)
PCM X 8- and 16-bit linear PCM (rates up to limit of hardware) WAVE (.wav)
Image
JPEG X X base+progressive
GIF X
PNG X X
BMP X
Video
H.263 X X 3GPP (.3gp) files
H.264 X 3GPP (.3gp) and MPEG-4 (.mp4) files
MPEG4 Simple Profile X 3GPP (.3gp) file

Note that the table above does not list specific bitrate requirements for most video codecs. The reason for this is that in practice, current device hardware does not necessarily support bitrates that map exactly to the required bitrates specified by the relevant standards. Instead, device implementations SHOULD support the highest bitrate practical on the hardware, up to the limits defined by the specifications.

6.2. Audio Recording

When an application has used the android.media.AudioRecord API to start recording an audio stream, device implementations SHOULD sample and record audio with each of these behaviors:

  • Noise reduction processing, if present, SHOULD be disabled.
  • Automatic gain control, if present, SHOULD be disabled.
  • The device SHOULD exhibit approximately flat amplitude versus frequency characteristics; specifically, ±3 dB, from 100 Hz to 4000 Hz
  • Audio input sensitivity SHOULD be set such that a 90 dB sound power level (SPL) source at 1000 Hz yields RMS of 5000 for 16-bit samples.
  • PCM amplitude levels SHOULD linearly track input SPL changes over at least a 30 dB range from -18 dB to +12 dB re 90 dB SPL at the microphone.
  • Total harmonic distortion SHOULD be less than 1% from 100 Hz to 4000 Hz at 90 dB SPL input level.

Note: while the requirements outlined above are stated as "SHOULD" for Android 2.2, the Compatibility Definition for a future version is planned to change these to "MUST". That is, these requirements are optional in Android 2.2 but will be required by a future version. Existing and new devices that run Android 2.2 Android are very strongly encouraged to meet these requirements in Android 2.2 , or they will not be able to attain Android compatibility when upgraded to the future version.

6.3. Audio Latency

Audio latency is broadly defined as the interval between when an application requests an audio playback or record operation, and when the device implementation actually begins the operation. Many classes of applications rely on short latencies, to achieve real-time effects such sound effects or VOIP communication. Device implementations SHOULD meet all audio latency requirements outlined in this section.

For the purposes of this section:

  • "cold output latency" is defined to be the interval between when an application requests audio playback and when sound begins playing, when the audio system has been idle and powered down prior to the request
  • "warm output latency" is defined to be the interval between when an application requests audio playback and when sound begins playing, when the audio system has been recently used but is currently idle (that is, silent)
  • "continuous output latency" is defined to be the interval between when an application issues a sample to be played and when the speaker physically plays the corresponding sound, while the device is currently playing back audio
  • "cold input latency" is defined to be the interval between when an application requests audio recording and when the first sample is delivered to the application via its callback, when the audio system and microphone has been idle and powered down prior to the request
  • "continuous input latency" is defined to be when an ambient sound occurs and when the sample corresponding to that sound is delivered to a recording application via its callback, while the device is in recording mode

Using the above definitions, device implementations SHOULD exhibit each of these properties:

  • cold output latency of 100 milliseconds or less
  • warm output latency of 10 milliseconds or less
  • continuous output latency of 45 milliseconds or less
  • cold input latency of 100 milliseconds or less
  • continuous input latency of 50 milliseconds or less

Note: while the requirements outlined above are stated as "SHOULD" for Android 2.2, the Compatibility Definition for a future version is planned to change these to "MUST". That is, these requirements are optional in Android 2.2 but will be required by a future version. Existing and new devices that run Android 2.2 Android are very strongly encouraged to meet these requirements in Android 2.2 , or they will not be able to attain Android compatibility when upgraded to the future version.

7. Developer Tool Compatibility

Device implementations MUST support the Android Developer Tools provided in the Android SDK. Specifically, Android-compatible devices MUST be compatible with:

  • Android Debug Bridge (known as adb) [ Resources, 19 ]
    Device implementations MUST support all adb functions as documented in the Android SDK. The device-side adb daemon SHOULD be inactive by default, but there MUST be a user-accessible mechanism to turn on the Android Debug Bridge.
  • Dalvik Debug Monitor Service (known as ddms) [ Resources, 19 ]
    Device implementations MUST support all ddms features as documented in the Android SDK. As ddms uses adb , support for ddms SHOULD be inactive by default, but MUST be supported whenever the user has activated the Android Debug Bridge, as above.
  • Monkey [ Resources, 22 ]
    Device implementations MUST include the Monkey framework, and make it available for applications to use.

8. Hardware Compatibility

Android is intended to support device implementers creating innovative form factors and configurations. At the same time Android developers expect certain hardware, sensors and APIs across all Android device. This section lists the hardware features that all Android 2.2 compatible devices must support.

If a device includes a particular hardware component that has a corresponding API for third-party developers, the device implementation MUST implement that API as defined in the Android SDK documentation. If an API in the SDK interacts with a hardware component that is stated to be optional and the device implementation does not possess that component:

  • class definitions for the component's APIs MUST be present
  • the API's behaviors MUST be implemented as no-ops in some reasonable fashion
  • API methods MUST return null values where permitted by the SDK documentation
  • API methods MUST return no-op implementations of classes where null values are not permitted by the SDK documentation

A typical example of a scenario where these requirements apply is the telephony API: even on non-phone devices, these APIs must be implemented as reasonable no-ops.

Device implementations MUST accurately report accurate hardware configuration information via the getSystemAvailableFeatures() and hasSystemFeature(String) methods on the android.content.pm.PackageManager class. [ Resources, 23 ]

8.1. Display

Android 2.2 includes facilities that perform certain automatic scaling and transformation operations under some circumstances, to ensure that third-party applications run reasonably well on a variety of hardware configurations [ Resources, 24 ]. Devices MUST properly implement these behaviors, as detailed in this section.

For Android 2.2, these are the most common display configurations:

Screen Type Width (Pixels) Height (Pixels) Diagonal Length Range (inches) Screen Size Group Screen Density Group
QVGA 240 320 2.6 - 3.0 Small Low
WQVGA 240 400 3.2 - 3.5 Normal Low
FWQVGA 240 432 3.5 - 3.8 Normal Low
HVGA 320 480 3.0 - 3.5 Normal Medium
WVGA 480 800 3.3 - 4.0 Normal High
FWVGA 480 854 3.5 - 4.0 Normal High
WVGA 480 800 4.8 - 5.5 Large Medium
FWVGA 480 854 5.0 - 5.8 Large Medium

Device implementations corresponding to one of the standard configurations above MUST be configured to report the indicated screen size to applications via the android.content.res.Configuration [ Resources, 24 ] class.

Some .apk packages have manifests that do not identify them as supporting a specific density range. When running such applications, the following constraints apply:

  • Device implementations MUST interpret resources in a .apk that lack a density qualifier as defaulting to "medium" (known as "mdpi" in the SDK documentation.)
  • When operating on a "low" density screen, device implementations MUST scale down medium/mdpi assets by a factor of 0.75.
  • When operating on a "high" density screen, device implementations MUST scale up medium/mdpi assets by a factor of 1.5.
  • Device implementations MUST NOT scale assets within a density range, and MUST scale assets by exactly these factors between density ranges.

8.1.2. Non-Standard Display Configurations

Display configurations that do not match one of the standard configurations listed in Section 8.1.1 require additional consideration and work to be compatible. Device implementers MUST contact Android Compatibility Team as described in Section 13 to obtain classifications for screen-size bucket, density, and scaling factor. When provided with this information, device implementations MUST implement them as specified.

Note that some display configurations (such as very large or very small screens, and some aspect ratios) are fundamentally incompatible with Android 2.2; therefore device implementers are encouraged to contact Android Compatibility Team as early as possible in the development process.

8.1.3. Display Metrics

Device implementations MUST report correct valuesfor all display metrics defined in android.util.DisplayMetrics [ Resources, 26 ].

8.1.4. Declared Screen Support

Applications may indicate which screen sizes they support via the <supports-screens> attribute in the AndroidManifest.xml file. Device implementations MUST correctly honor applications' stated support for small, medium, and large screens, as described in the Android SDK documentation.

8.2. Keyboard

Device implementations:

  • MUST include support for the Input Management Framework (which allows third party developers to create Input Management Engines -- ie soft keyboard) as detailed at developer.android.com
  • MUST provide at least one soft keyboard implementation (regardless of whether a hard keyboard is present)
  • MAY include additional soft keyboard implementations
  • MAY include a hardware keyboard
  • MUST NOT include a hardware keyboard that does not match one of the formats specified in android.content.res.Configuration.keyboard [ Resources, 25 ] (that is, QWERTY, or 12-key)

8.3. Non-touch Navigation

Device implementations:

  • MAY omit a non-touch navigation options (that is, may omit a trackball, d-pad, or wheel)
  • MUST report the correct value for android.content.res.Configuration.navigation [ Resources, 25 ]

8.4. Screen Orientation

Compatible devices MUST support dynamic orientation by applications to either portrait or landscape screen orientation. That is, the device must respect the application's request for a specific screen orientation. Device implementations MAY select either portrait or landscape orientation as the default.

Devices MUST report the correct value for the device's current orientation, whenever queried via the android.content.res.Configuration.orientation, android.view.Display.getOrientation(), or other APIs.

8.5. Touchscreen input

Device implementations:

  • MUST have a touchscreen
  • MAY have either capacative or resistive touchscreen
  • MUST report the value of android.content.res.Configuration [ Resources, 25 ] reflecting corresponding to the type of the specific touchscreen on the device
  • SHOULD support fully independently tracked pointers, if the touchscreen supports multiple pointers

8.6. USB

Device implementations:

  • MUST implement a USB client, connectable to a USB host with a standard USB-A port
  • MUST implement the Android Debug Bridge over USB (as described in Section 7)
  • MUST implement the USB mass storage specification, to allow a host connected to the device to access the contents of the /sdcard volume
  • SHOULD use the micro USB form factor on the device side
  • MAY include a non-standard port on the device side, but if so MUST ship with a cable capable of connecting the custom pinout to standard USB-A port
  • SHOULD implement support for the USB Mass Storage specification (so that either removable or fixed storage on the device can be accessed from a host PC)

8.7. Navigation keys

The Home, Menu and Back functions are essential to the Android navigation paradigm. Device implementations MUST make these functions available to the user at all times, regardless of application state. These functions SHOULD be implemented via dedicated buttons. They MAY be implemented using software, gestures, touch panel, etc., but if so they MUST be always accessible and not obscure or interfere with the available application display area.

Device implementers SHOULD also provide a dedicated search key. Device implementers MAY also provide send and end keys for phone calls.

8.8. Wireless Data Networking

Device implementations MUST include support for wireless high-speed data networking. Specifically, device implementations MUST include support for at least one wireless data standard capable of 200Kbit/sec or greater. Examples of technologies that satisfy this requirement include EDGE, HSPA, EV-DO, 802.11g, etc.

If a device implementation includes a particular modality for which the Android SDK includes an API (that is, WiFi, GSM, or CDMA), the implementation MUST support the API.

Devices MAY implement more than one form of wireless data connectivity. Devices MAY implement wired data connectivity (such as Ethernet), but MUST nonetheless include at least one form of wireless connectivity, as above.

8.9. Camera

Device implementations MUST include a rear-facing camera. The included rear-facing camera:

  • MUST have a resolution of at least 2 megapixels
  • SHOULD have either hardware auto-focus, or software auto-focus implemented in the camera driver (transparent to application software)
  • MAY have fixed-focus or EDOF (extended depth of field) hardware
  • MAY include a flash. If the Camera includes a flash, the flash lamp MUST NOT be lit while an android.hardware.Camera.PreviewCallback instance has been registered on a Camera preview surface, unless the application has explicitly enabled the flash by enabling the FLASH_MODE_AUTO or FLASH_MODE_ON attributes of a Camera.Parameters object. Note that this constraint does not apply to the device's built-in system camera application, but only to third-party applications using Camera.PreviewCallback .

Device implementations MUST implement the following behaviors for the camera-related APIs:

  1. If an application has never called android.hardware.Camera.Parameters.setPreviewFormat(int), then the device MUST use android.hardware.PixelFormat.YCbCr_420_SP for preview data provided to application callbacks.
  2. If an application registers an android.hardware.Camera.PreviewCallback instance and the system calls the onPreviewFrame() method when the preview format is YCbCr_420_SP, the data in the byte[] passed into onPreviewFrame() must further be in the NV21 encoding format. (This is the format used natively by the 7k hardware family.) That is, NV21 MUST be the default.

Device implementations MUST implement the full Camera API included in the Android 2.2 SDK documentation [ Resources, 27 ]), regardless of whether the device includes hardware autofocus or other capabilities. For instance, cameras that lack autofocus MUST still call any registered android.hardware.Camera.AutoFocusCallback instances (even though this has no relevance to a non-autofocus camera.)

Device implementations MUST recognize and honor each parameter name defined as a constant on the android.hardware.Camera.Parameters class, if the underlying hardware supports the feature. If the device hardware does not support a feature, the API must behave as documented. Conversely, Device implementations MUST NOT honor or recognize string constants passed to the android.hardware.Camera.setParameters() method other than those documented as constants on the android.hardware.Camera.Parameters . That is, device implementations MUST support all standard Camera parameters if the hardware allows, and MUST NOT support custom Camera parameter types.

Device implementations MAY include a front-facing camera. However, if a device implementation includes a front-facing camera, the camera API as implemented on the device MUST NOT use the front-facing camera by default. That is, the camera API in Android 2.2 is for rear-facing cameras only, and device implementations MUST NOT reuse or overload the API to act on a front-facing camera, if one is present. Note that any custom APIs added by device implementers to support front-facing cameras MUST abide by sections 3.5 and 3.6; for instance, if a custom android.hardware.Camera or Camera.Parameters subclass is provided to support front-facing cameras, it MUST NOT be located in an existing namespace, as described by sections 3.5 and 3.6. Note that the inclusion of a front-facing camera does not meet the requirement that devices include a rear-facing camera.

8.10. Accelerometer

Device implementations MUST include a 3-axis accelerometer and MUST be able to deliver events at 50 Hz or greater. The coordinate system used by the accelerometer MUST comply with the Android sensor coordinate system as detailed in the Android APIs (see [ Resources, 28 ]).

8.11. Compass

Device implementations MUST include a 3-axis compass and MUST be able to deliver events 10 Hz or greater. The coordinate system used by the compass MUST comply with the Android sensor coordinate system as defined in the Android API (see [ Resources, 28 ]).

8.12. GPS

Device implementations MUST include a GPS receiver, and SHOULD include some form of "assisted GPS" technique to minimize GPS lock-on time.

8.13. Telephony

Android 2.2 MAY be used on devices that do not include telephony hardware. That is, Android 2.2 is compatible with devices that are not phones. However, if a device implementation does include GSM or CDMA telephony, it MUST implement the full support for the API for that technology. Device implementations that do not include telephony hardware MUST implement the full APIs as no-ops.

See also Section 8.8, Wireless Data Networking.

8.14. Memory and Storage

Device implementations MUST have at least 92MB of memory available to the kernel and userspace. The 92MB MUST be in addition to any memory dedicated to hardware components such as radio, memory, and so on that is not under the kernel's control.

Device implementations MUST have at least 150MB of non-volatile storage available for user data. That is, the /data partition MUST be at least 150MB.

Beyond the requirements above, device implementations SHOULD have at least 128MB of memory available to kernel and userspace, in addition to any memory dedicated to hardware components that is not under the kernel's control. Device implementations SHOULD have at least 1GB of non-volatile storage available for user data. Note that these higher requirements are planned to become hard minimums in a future version of Android. Device implementations are strongly encouraged to meet these requirements now, or else they may not be eligible for compatibility for a future version of Android.

8.15. Application Shared Storage

Device implementations MUST offer shared storage for applications. The shared storage provided MUST be at least 2GB in size.

Device implementations MUST be configured with shared storage mounted by default, "out of the box". If the shared storage is not mounted on the Linux path /sdcard , then the device MUST include a Linux symbolic link from /sdcard to the actual mount point.

Device implementations MUST enforce as documented the android.permission.WRITE_EXTERNAL_STORAGE permission on this shared storage. Shared storage MUST otherwise be writable by any application that obtains that permission.

Device implementations MAY have hardware for user-accessible removable storage, such as a Secure Digital card. Alternatively, device implementations MAY allocate internal (non-removable) storage as shared storage for apps.

Regardless of the form of shared storage used, the shared storage MUST implement USB mass storage, as described in Section 8.6. As shipped out of the box, the shared storage MUST be mounted with the FAT filesystem.

It is illustrative to consider two common examples. If a device implementation includes an SD card slot to satisfy the shared storage requirement, a FAT-formatted SD card 2GB in size or larger MUST be included with the device as sold to users, and MUST be mounted by default. Alternatively, if a device implementation uses internal fixed storage to satisfy this requirement, that storage MUST be 2GB in size or larger, formatted as FAT, and mounted on /sdcard (or /sdcard MUST be a symbolic link to the physical location if it is mounted elsewhere.)

Device implementations that include multiple shared storage paths (such as both an SD card slot and shared internal storage) SHOULD modify the core applications such as the media scanner and ContentProvider to transparently support files placed in both locations.

8.16. Bluetooth

Device implementations MUST include a Bluetooth transceiver. Device implementations MUST enable the RFCOMM-based Bluetooth API as described in the SDK documentation [ Resources, 30 ]. Device implementations SHOULD implement relevant Bluetooth profiles, such as A2DP, AVRCP, OBEX, etc. as appropriate for the device.

The Compatibility Test Suite includes cases that cover basic operation of the Android RFCOMM Bluetooth API. However, since Bluetooth is a communications protocol between devices, it cannot be fully tested by unit tests running on a single device. Consequently, device implementations MUST also pass the human-driven Bluetooth test procedure described in Appendix A.

9. Performance Compatibility

One of the goals of the Android Compatibility Program is to enable consistent application experience to consumers. Compatible implementations must ensure not only that applications simply run correctly on the device, but that they do so with reasonable performance and overall good user experience. Device implementations MUST meet the key performance metrics of an Android 2.2 compatible device defined in the table below:

Metric Performance Threshold Uwagi
Application Launch Time The following applications should launch within the specified time.
  • Browser: less than 1300ms
  • MMS/SMS: less than 700ms
  • AlarmClock: less than 650ms
 The launch time is measured as the total time to complete loading the default activity for the application, including the time it takes to start the Linux process, load the Android package into the Dalvik VM, and call onCreate.
Simultaneous Applications When multiple applications have been launched, re-launching an already-running application after it has been launched must take less than the original launch time.

10. Security Model Compatibility

Device implementations MUST implement a security model consistent with the Android platform security model as defined in Security and Permissions reference document in the APIs [ Resources, 29 ] in the Android developer documentation. Device implementations MUST support installation of self-signed applications without requiring any additional permissions/certificates from any third parties/authorities. Specifically, compatible devices MUST support the security mechanisms described in the follow sub-sections.

10.1. Permissions

Device implementations MUST support the Android permissions model as defined in the Android developer documentation [ Resources, 29 ]. Specifically, implementations MUST enforce each permission defined as described in the SDK documentation; no permissions may be omitted, altered, or ignored. Implementations MAY add additional permissions, provided the new permission ID strings are not in the android.* namespace.

10.2. UID and Process Isolation

Device implementations MUST support the Android application sandbox model, in which each application runs as a unique Unix-style UID and in a separate process. Device implementations MUST support running multiple applications as the same Linux user ID, provided that the applications are properly signed and constructed, as defined in the Security and Permissions reference [ Resources, 29 ].

10.3. Filesystem Permissions

Device implementations MUST support the Android file access permissions model as defined in as defined in the Security and Permissions reference [ Resources, 29 ].

10.4. Alternate Execution Environments

Device implementations MAY include runtime environments that execute applications using some other software or technology than the Dalvik virtual machine or native code. However, such alternate execution environments MUST NOT compromise the Android security model or the security of installed Android applications, as described in this section.

Alternate runtimes MUST themselves be Android applications, and abide by the standard Android security model, as described elsewhere in Section 10.

Alternate runtimes MUST NOT be granted access to resources protected by permissions not requested in the runtime's AndroidManifest.xml file via the <uses-permission> mechanism.

Alternate runtimes MUST NOT permit applications to make use of features protected by Android permissions restricted to system applications.

Alternate runtimes MUST abide by the Android sandbox model. Konkretnie:

  • Alternate runtimes SHOULD install apps via the PackageManager into separate Android sandboxes (that is, Linux user IDs, etc.)
  • Alternate runtimes MAY provide a single Android sandbox shared by all applications using the alternate runtime.
  • Alternate runtimes and installed applications using an alternate runtime MUST NOT reuse the sandbox of any other app installed on the device, except through the standard Android mechanisms of shared user ID and signing certificate
  • Alternate runtimes MUST NOT launch with, grant, or be granted access to the sandboxes corresponding to other Android applications.

Alternate runtimes MUST NOT be launched with, be granted, or grant to other applications any privileges of the superuser (root), or of any other user ID.

The .apk files of alternate runtimes MAY be included in the system image of a device implementation, but MUST be signed with a key distinct from the key used to sign other applications included with the device implementation.

When installing applications, alternate runtimes MUST obtain user consent for the Android permissions used by the application. That is, if an application needs to make use of a device resource for which there is a corresponding Android permission (such as Camera, GPS, etc.), the alternate runtime MUST inform the user that the application will be able to access that resource. If the runtime environment does not record application capabilities in this manner, the runtime environment MUST list all permissions held by the runtime itself when installing any application using that runtime.

11. Compatibility Test Suite

Device implementations MUST pass the Android Compatibility Test Suite (CTS) [ Resources, 2 ] available from the Android Open Source Project, using the final shipping software on the device. Additionally, device implementers SHOULD use the reference implementation in the Android Open Source tree as much as possible, and MUST ensure compatibility in cases of ambiguity in CTS and for any reimplementations of parts of the reference source code.

The CTS is designed to be run on an actual device. Like any software, the CTS may itself contain bugs. The CTS will be versioned independently of this Compatibility Definition, and multiple revisions of the CTS may be released for Android 2.2. Device implementations MUST pass the latest CTS version available at the time the device software is completed.

12. Updatable Software

Device implementations MUST include a mechanism to replace the entirety of the system software. The mechanism need not perform "live" upgrades -- that is, a device restart MAY be required.

Any method can be used, provided that it can replace the entirety of the software preinstalled on the device. For instance, any of the following approaches will satisfy this requirement:

  • Over-the-air (OTA) downloads with offline update via reboot
  • "Tethered" updates over USB from a host PC
  • "Offline" updates via a reboot and update from a file on removable storage

The update mechanism used MUST support updates without wiping user data. Note that the upstream Android software includes an update mechanism that satisfies this requirement.

If an error is found in a device implementation after it has been released but within its reasonable product lifetime that is determined in consultation with the Android Compatibility Team to affect the compatibility of thid-party applications, the device implementer MUST correct the error via a software update available that can be applied per the mechanism just described.

13. Contact Us

You can contact the document authors at compatibility@android.com for clarifications and to bring up any issues that you think the document does not cover.

Appendix A - Bluetooth Test Procedure

The Compatibility Test Suite includes cases that cover basic operation of the Android RFCOMM Bluetooth API. However, since Bluetooth is a communications protocol between devices, it cannot be fully tested by unit tests running on a single device. Consequently, device implementations MUST also pass the human-driven Bluetooth test procedure described below.

The test procedure is based on the BluetoothChat sample app included in the Android open-source project tree. The procedure requires two devices:

  • a candidate device implementation running the software build to be tested
  • a separate device implementation already known to be compatible, and of a model from the device implementation being tested -- that is, a "known good" device implementation

The test procedure below refers to these devices as the "candidate" and "known good" devices, respectively.

Setup and Installation

  1. Build BluetoothChat.apk via 'make samples' from an Android source code tree.
  2. Install BluetoothChat.apk on the known-good device.
  3. Install BluetoothChat.apk on the candidate device.

Test Bluetooth Control by Apps

  1. Launch BluetoothChat on the candidate device, while Bluetooth is disabled.
  2. Verify that the candidate device either turns on Bluetooth, or prompts the user with a dialog to turn on Bluetooth.

Test Pairing and Communication

  1. Launch the Bluetooth Chat app on both devices.
  2. Make the known-good device discoverable from within BluetoothChat (using the Menu).
  3. On the candidate device, scan for Bluetooth devices from within BluetoothChat (using the Menu) and pair with the known-good device.
  4. Send 10 or more messages from each device, and verify that the other device receives them correctly.
  5. Close the BluetoothChat app on both devices by pressing Home .
  6. Unpair each device from the other, using the device Settings app.

Test Pairing and Communication in the Reverse Direction

  1. Launch the Bluetooth Chat app on both devices.
  2. Make the candidate device discoverable from within BluetoothChat (using the Menu).
  3. On the known-good device, scan for Bluetooth devices from within BluetoothChat (using the Menu) and pair with the candidate device.
  4. Send 10 or messages from each device, and verify that the other device receives them correctly.
  5. Close the Bluetooth Chat app on both devices by pressing Back repeatedly to get to the Launcher.

Test Re-Launches

  1. Re-launch the Bluetooth Chat app on both devices.
  2. Send 10 or messages from each device, and verify that the other device receives them correctly.

Note: the above tests have some cases which end a test section by using Home, and some using Back. These tests are not redundant and are not optional: the objective is to verify that the Bluetooth API and stack works correctly both when Activities are explicitly terminated (via the user pressing Back, which calls finish()), and implicitly sent to background (via the user pressing Home.) Each test sequence MUST be performed as described.